گرید و غلظت گریس | نحوه محاسبه

پیش تر اشاره کردیم که گرید گریس به کمک غلظت یا همان سفتی و قوام گریس تعیین می شود. برای این کار، در دمای 25 درجه سانتی گراد، وزنه ای از ارتفاع مشخص به داخل ظرف حاوی گریس رها می شود و میزان نفوذ وزنه به درون گریس در یک بازه زمانی مشخص اندازه گرفته می شود. هر چه میزان نفوذ کمتر باشد، یعنی گریس غلظت بیشتری دارد (سفت تر است)، در نتیجه شاخص NLGI آن بزرگتر است و هر چه میزان نفوذ بیشتر باشد، یعنی آن گریس غلظت کمتری دارد و شاخص NLGI آن کوچکتر است.

ویسکوزیته در واقع اندازه گیری میزان تغییر مقاومت گریس در دماهای مختلف است. ضریب ویسکوزیته گریس با دما تغییر می کند. مثلا اگر ویسکوزیته یک گریس با تغییر دما، بیش از حد تغییر کند، نتیجه یک روانکاری ضعیف  خواهد بود که عواقبی مثل اصطکاک و سایش قطعات روانکاری شده و آسیب به قطعات خواهد بود.

انتخاب دقیق گرید و میزان قوام روانکارهای نیمه جامد، نقش تعیین کنده ای در عملکرد و طول عمر تجهیزات صنعتی دارد. استفاده از محصولی با گرانروی مناسب نه تنها باعث روانکاری یکنواخت سطوح مورد نظر می شود، بلکه از ایجاد اصطکاک غیر ضروری، سایش زود هنگام و افزایش حرارت در قطعات جلوگیری می کند. اگر ماده روان کننده بیش از حد نرم باشد، ممکن است در اثر فشار یا حرارت بالا از سطح تماس خارج شود و در نتیجه قادر به محافظت صحیح از قطعات در برابر اصطکاک و سایش نخواهد بود و قوام بسیار بالا نیز مانع از نفوذپذیری مناسب به سطوح درگیر شده و می تواند منجر به عملکرد ناقص یا استهلاک زودرس شود.

انتخاب صحیح گرید و ساختار قوام، پایداری حرارتی، در تجهیزات دوار، یاتاقان ها، بوش ها و اتصالات مکانیکی، مقاومت در برابر اکسیداسیون و خاصیت ضد سایش را افزایش می دهد. انتخاب صحیح این دو مورد، علاوه بر کاهش هزینه های نگه داری، مصرف انرژی را نیز کاهش داده و بازده کلی سیستم را افزایش می دهد. بنابراین، تحلیل دقیق موارد مختلف مثل دما، بار، سرعت و محیط عملیاتی، در کنار انتخاب گرید استاندارد شده، از موارد مهم در سامانه های مکانیکی می باشد.